سرو بلند سامرا
یازدهم – سرو سربلند سامرا
در درس گذشته آموختیم متوکل حاکم ستمگر عباسی دستور داد امام هادی (ع) را از مدینه به سامرا بیاورند و همراه امام هادی )ع( فرزندشان امام حسن عسکری (ع)هم آمدند.
نکات مهم درباره ی امام حسن عسکری (ع) یازدهمین رهبر و پیشوای شیعیان |
|
حسن |
نام |
امام هادی (ع) |
نام پدر |
عسکری، زکی |
القاب |
18 ربیع الثانی سال 232 هجری قمری در مدینه |
سال و محل تولد |
8 ربیعالاول سال 260 هجری قمری در زندانهای سامرا |
سال و محل شهادت |
حاکمان عباسی |
دشمنان |
مدینه، سامرا محله ی عسکر |
شهرهایی که در آن زندگی کردهاند |
به همهی زبانها مسلط بودند. |
چه زبانهایی را بلد بودند |
سامرا در کنار پدر گرامی شان امام هادی (ع) |
محل دفن |
حضرت مهدی(عج) |
نام فرزند |
امام حسن عسکری(ع) همراه پدر به سامرا آمد و ستمهای حاکمان عباسی مثل: هجوم شبانه به منزل و بازرسی و به هم ریختن خانه را با چشمان خود میدید. اما امام هادی )ع( ایشان را خوب تربیت کرد تا راهش را ادامه بدهد و پرچم هدایت مردم را به دوش بگیرد.
امام هادی و امام حسن عسکری(ع) در سامرا در جای امن و آرام نبودند، بلکه در محله ی عسکر یعنی منطقه ی نظامیان سکونت داشتند و همیشه تحت نظر بودند.
امام هادی (ع)در زندان بود و سپس به شهادت رسید، امام حسن عسکری (ع) با وجود سن کم جای خالی پدر را پر کرد؛هم مراقب مادر و خانواده و هم مربی و راهنمایی مردم و جانشین پدر شد.
از اولین روزهای امامت مورد آزار و اذیت حکومت قرار گرفت و جاسوسان و مأموران خانه ی وی را تحت نظر گرفتند تا دوستانش را شناسایی کنند. امام حسن عسکری (ع)مخفیانه به دوستان نامه نوشت و گفت: «وقتی مرا درمیان شهر می-بینید. سلام ندهید و با دست به من اشاره نکنید که جانتان در خطر است.»
حاکمان عباسی حتی حاضر نشدند امام در منطقه ی ناآرام عسکر بماند و ایشان را به زندان انداختند.
اخلاق خوب و بینظیر امام باعث علاقه ی مأموران زندان به امام می شد و با این که حاکمان عباسی بدترین افراد را به کار می گرفتند، اما پس از مدت کوتاهی باز هم مأموران شیفته ی اخلاق امام می شدند.
معجزه ی امام حسن عسکری (ع)
اگر مهمانی برای امام حسن عسکری (ع) می آمد که به زبانهای دیگری غیر از عربی مثل فارسی، ترکی و رومی صحبت میکرد، با این که حضرت فقط در مدینه بودند، با هر کس به زبان خودش سخن میگفت که نشان از علم الهی است و در اختیار امامان است.
امام حسن عسکری(ع) میفرمایند:
«بهترین دوست تو کسی است که اشتباه تو را فراموش کند و نیکی تو را از یاد نبرد.» با توجه به این سخن ما نیز باید خوبی دیگران را به خاطر بسپاریم و بدی ها را به دست فراموشی بسپاریم و همیشه «نیمه ی پر لیوان را ببینیم.» حاکمان عباسی و تبعید امامان به شهرهای دیگر
حکمان عباسی به زور بعضی از امامان را از شهر خود مدینه به جاهای دیگر تبعید کردند؛ مثل:
امام کاظم (ع) به بغداد، امام رضا (ع)به خراسان، امام هادی و امام حسن عسکری (ع) به سامرا محله ی عسکر.