اصول زبان
زبان چهار اصل دارد : گوش دادن – سخن گفتن – خواندن – نوشتن
از راه گوش دادن و خواندن منظور دیگران را در می یابیم .
از راه سخن گفتن و نوشتن دیگران را از منظور خود آگاه می کنیم
یکی از راه های درست فهمیدن و درک سخن دیگران خوب گوش دادن است . گوش دادن با شنیدن فرق دارد .
هم اکنون که در کلاس نشسته اید صداهایی از بیرون به گوشتان می آید این شنیدن است
یعنی این صداها را می شنویم اما از میان همه ی صداها فقط به صدای معلمتان توجه می کنید این گوش دادن است یعنی فقط به یک صدا دقت می کنید و هدفی دارید .
خوب گوش دادن یعنی یک شخص با میل و اراده ی خودش به یک صدا دقت می کند
و از میان دیگر صداها فقط آن را انتخاب می کند از آن صدا چیزهایی را یاد می گیرد و اگر لازم شد به آن پاسخ می دهد
خوب گوش دادن یک مهارت است و به تمرین زیادی نیاز دارد .
ما بخشی از سواد و دانش خود را از راه خوب گوش دادن به دست می آوریم .
پس باید بیشتر گوش بدیم و کم تر حرف بزنیم .
گوش دادن ابزار یادگیری و یک اصل مهم در یادگیری و بخش جدایی ناپذیر مهارت زبانی است .
تقویت گفتار نیاز به خوب گوش دادن دارد .
همانطور که نوشتن کلمه ها به طور صحیح لازمه تلفظ صحیح است . به همان اندازه که درک خوانده ها مهم است . درک شنیده ها نیز اهمیت
دارد . از طرفی گوش دادن یک منبع مهم کسب اطلاعات است .
انواع گوش دادن :
– گوش دادن حاشیه ای مثل گوش دادن به موسیقی هنگام رانندگی یا روزنامه خواندن
– گوش دادن با دقت مثل گوش دادن به سخنان معلم در کلاس
– گوش دادن فعال که شنونده در حال تبادل نظر و تعامل با گوینده است
– گوش دادن انتقادی که ضمن گوش دادن به تجزیه و تحلیل و بحث در مورد حرف های گوینده با او می پردازیم