سرو بلند سامرا

یازدهم – سرو سربلند سامرا

در درس گذشته آموختیم متوکل حاکم ستمگر عباسی دستور داد امام هادی (ع) را از مدینه به سامرا بیاورند و همراه امام هادی )ع( فرزندشان امام حسن عسکری (ع)هم آمدند.

نکات مهم درباره ی امام حسن عسکری (ع) یازدهمین رهبر و پیشوای شیعیان

حسن

نام

امام هادی (ع)

نام پدر

عسکری، زکی

القاب

18 ربیع الثانی سال 232 هجری قمری در مدینه

سال و محل تولد

8 ربیعالاول سال 260 هجری قمری در زندانهای سامرا

سال و محل شهادت

حاکمان عباسی

دشمنان

مدینه، سامرا محله ی عسکر

شهرهایی که در آن زندگی کردهاند

به همهی زبانها مسلط بودند.

چه زبانهایی را بلد بودند

سامرا در کنار پدر گرامی شان امام هادی (ع)

محل دفن 

حضرت مهدی(عج)

نام فرزند

 

امام حسن عسکری(ع) همراه پدر به سامرا آمد و ستمهای حاکمان عباسی مثل: هجوم شبانه به منزل و بازرسی و به هم ریختن خانه را با چشمان خود میدید. اما امام هادی )ع( ایشان را خوب تربیت کرد تا راهش را ادامه بدهد و پرچم هدایت مردم را به دوش بگیرد.

امام هادی و امام حسن عسکری(ع) در سامرا در جای امن و آرام نبودند، بلکه در محله ی عسکر یعنی منطقه ی نظامیان سکونت داشتند و همیشه تحت نظر بودند.

امام هادی (ع)در زندان بود و سپس به شهادت رسید، امام حسن عسکری (ع) با وجود سن کم جای خالی پدر را پر کرد؛هم مراقب مادر و خانواده و هم مربی و راهنمایی مردم و جانشین پدر شد.

از اولین روزهای امامت مورد آزار و اذیت حکومت قرار گرفت و جاسوسان و مأموران خانه ی وی را تحت نظر گرفتند تا دوستانش را شناسایی کنند. امام حسن عسکری (ع)مخفیانه به دوستان نامه نوشت و گفت: «وقتی مرا درمیان شهر می-بینید. سلام ندهید و با دست به من اشاره نکنید که جانتان در خطر است.»

حاکمان عباسی حتی حاضر نشدند امام در منطقه ی ناآرام عسکر بماند و ایشان را به زندان انداختند.

اخلاق خوب و بینظیر امام باعث علاقه ی مأموران زندان به امام می شد و با این که حاکمان عباسی بدترین افراد را به کار می گرفتند، اما پس از مدت کوتاهی باز هم مأموران شیفته ی اخلاق امام می شدند.

معجزه ی امام حسن عسکری (ع)

اگر مهمانی برای امام حسن عسکری (ع) می آمد که به زبانهای دیگری غیر از عربی مثل فارسی، ترکی و رومی صحبت میکرد، با این که حضرت فقط در مدینه بودند، با هر کس به زبان خودش سخن میگفت که نشان از علم الهی است و در اختیار امامان است.

امام حسن عسکری(ع) میفرمایند:

«بهترین دوست تو کسی است که اشتباه تو را فراموش کند و نیکی تو را از یاد نبرد.» با توجه به این سخن ما نیز باید خوبی دیگران را به خاطر بسپاریم و بدی ها را به دست فراموشی بسپاریم و همیشه «نیمه ی پر لیوان را ببینیم.» حاکمان عباسی و تبعید امامان به شهرهای دیگر

حکمان عباسی به زور بعضی از امامان را از شهر خود مدینه به جاهای دیگر تبعید کردند؛ مثل:

امام کاظم (ع) به بغداد، امام رضا (ع)به خراسان، امام هادی و امام حسن عسکری (ع) به سامرا محله ی عسکر.

نظرات خوانندگان
تا کنون هیچ نظری درباره این مطلب ثبت نشده است
نظر جدید
نام*
ایمیل
نظر*

متن تصویر*