حضور مشاور عزیز (سرکار خانم فریدونی) در جمع کلاس پنجمی ها
حضور مشاور عزیز (سرکار خانم فریدونی) در جمع کلاس پنجمی ها
آموزش خانواده فضای مجازی و نوجوانان (سرکارخانم انصاری :کارشناس ارشد روانشناسی)
آموزش خانواده فضای مجازی و نوجوانان (سرکارخانم انصاری :کارشناس ارشد روانشناسی)
آموزش خانواده با حضور سرکار خانم بنیادی کارشناس ارشد روانشناسی
آموزش خانواده با حضور سرکار خانم بنیادی کارشناس ارشد روانشناسی
پرخاشگری نوجوانان و چگونگی برخورد والدین با نوجوانان
پرخاشگری نوجوانان و چگونگی برخورد والدین با نوجوانان
پرخاشگری در نوجوانان در واقع تجربه ای است که بیشتر والدین با آن مواجه می شوند. اغلب این نوع پرخاشگری در نوجوانان نگرانی هایی برای والدین به دنبال دارد. در حقیقت نوجوانان درآستانه بلوغ پرخاشگر شده و ممکن است مانند دوران کودکی حرف گوش کن نباشند و با گوشهگیری، ناسازگاریها و بعضیرفتارهای عجیب و غریبشان، موجب نگرانی والدین می شوند و حتی از برقراری یک ارتباط کلامی ساده هم با شما عاجز می شوند.
زمانی که نوجوانان شروع به ابراز استقلال و جستجوی هویت خود می کنند ،تغییرات رفتاری را تجربه می کنند که ممکن است برای والدین عجیب و غریب و پیش بینی ناپذیر به نظر برسد. کودک فرمانبردار شما که تا پیش از این نمی توانست از شما جدا شود، اکنون تا چندین متری شما دیده نمی شود ودر واکنش به هر حرف شما حاضر جوابی میکند.
این موارد متاسفانه رفتارهای طبیعی یک نوجوان هستند.اما یک نوجوان پرخاشگر مشکلات رفتاری، هیجانی و یادگیری فراتر از یک نوجوان عادی نشان می دهد.او ممکن است به طور مکرر رفتارهای پرخطر مثل پرخاشگری ، فرار از مدرسه، سوء مصرف مواد یا الکل ، روابط جنسی ، آسیب به خود، دزدی یا دیگر رفتارهای بزهکارانه را بروز دهد.هم چنین ممکن است است نشانه هایی از مشکلات سلامت روان مثل افسردگی، اضطراب یا اختلالات خوردن را داشته باشد.
از آنجایی که هر رفتار منفی که بارها و بارها تکرار می شود، می تواند نشانه ای از یک مشکل زیربنایی باشد، بسیار اهمیت دارد که والدین بدانند چه رفتارهایی در طول دوران نوجوانی طبیعی و چه رفتارهایی غیرطبیعی است. همه نوجوانان نیاز به دوست داشته شدن دارند. نوجوانان افرادی با شخصیت ها و علائق منحصر به فرد هستند. آگاهی از رشد نوجوان می تواند به شما کمک کند راه هایی برای حفظ ارتباط با فرزندتان و غلبه بر مشکلات این دوره پیدا کنید.
علت پرخاشگری در نوجوانان چیست؟
خشم یکی از هیجانات انسان است که در تمام طول عمر ممکن است با آن سروکار داشته باشیم و در لحظههایی از زندگی آن را احساس کنیم اما در یک دوره از زندگی انسان، خشم بیشتر از هر دوره دیگری بروز میکند و آن دوره نوجوانی است که بسیاری از روانشناسان از آن به نام دوره بحرانی زندگی نام میبرند و به باور آنها دوره نوجوانی دوره سرکشی و طغیان است. در مورد علت افزایش پرخاشگری در نوجوانان میتوان به تعاملی از موارد زیر اشاره کرد:
- فعالیت هورمونهای جنسی در دوره نوجوانی
- رفتار پرخاشگرانه قبلی
- قربانی آزار فیزیکی یا جنسی بودن
- قرار گرفتن در معرض خشونت در خانه یا جامعه
- فاکتورهای ژنتیکی
- خشونت در رسانه
- استفاده از الکل یا مواد مخدر
- حضور سلاح گرم در خانه
- آسیب مغزی در اثر ضربه
- تجاوز به حقوق نوجوان و نادیده گرفتن مالکیت او
- آزارهای کلامی و الفاظ توهینآمیز به نوجوان
- تنبیه و حمله فیزیکی به نوجوان
- بازداشتن نوجوان از انجام علایقش
- تحتفشار گذاشتن نوجوان و اصرار به انجام کاری که تمایل ندارد
- شیوه برخورد نامناسب والدین با نوجوانان و استفاده از امر و نهی به آنان
برخود صحیح با نوجوان پرخاشگر
با وجودی که ممکن است والدگری یک نوجوان پرخاشگر کاری غیرممکن به نظر برسد، گام هایی وجود دارد که شما می توانید با استفاده از آنها فضای خانه را آرام تر و به فرزندتان کمک کنید تا مرحله انتقال به جوانی را با موفقیت سپری کند.دیگر زمان آن رسیده که مهارتهای فرزند پروری تان را کمی سبک سنگین کنید و با روشهای متفاوتی با فرزندتان برخورد کنید. برای اینکه بتوانید به فرزندانتان نزدیک شوید، یک شرط لازم و مهم وجود دارد و آن هم آشنایی با دنیایی است که آنها درفضایش زندگی میکنند.
آگاهی نسبی بچهها و به خصوص نوجوانان ازوضعیت زندگی درنقاط دیگر جهان، خیلی وقتها به اختلافاتشان با پدر و مادرها دامن میزند و توقعات ویژهای ایجاد میکند که به دلیل موانع اقتصادی، فرهنگی یا شرعی قابل دستیابی نیستند،در زمان مناسب واقعیت را به او بشناسانید.
پیغامی که ما به نوجوانمان میدهیم این است که او تنها زمانی خوب است که کارهای بد نکند. مثلاً لباسها و موهای خود را همانگونه که ما میپسندیم بیاراید و تنها با دوستانی که ما میشناسیم و تایید میکنیم ارتباط داشته باشد و همیشه در حال درس خواندن و یا ورزش باشد. زیرا میترسیم از دوستانش قرص و سیگار بگیرد و معتاد شود.
متخصصان میگویند انتظارات منفی شما میتواند او را به همان رفتاری که از آن میترسید سوق دهد. تحقیقات نشان داده نوجوانانی که والدینشان از درگیر شدن آنها در رفتار پر خطروحشت داشتهاند، تا یک سال بعد از بررسی بیشتر از بقیه درگیر همان رفتار پر خطر شده بودند. بنابر این به جای اینکه مدام فرزندتان را از کارهای بد بترسانید، بر علایق و سرگرمیهای مورد علاقهاش تاکید کنید حتی اگر آنها را درک نمیکنید.
پیش رفتن با مد برای نوجوانان بسیار مهم است. این به معنی پوشیدن لباسهایی است که جلب توجه کنند یا حتی میتواند با رنگ کردن مو نیز همراه باشد. از انتقاد شدید نوجوان در این موارد بپرهیزید و نصیحتهای خود را برای مسایل مهمتر نگه دارید. مقایسه مداوم فرزندان آن هم ازکودکی با بچههای فامیل، دوستان و حتی همبازیهای مهد کودکشان باعث میشود که آنها درنوجوانی با توجه به سرخوردگی ناشی ازمقایسه و رقابت دائم، بیش ازحد معمول حساس و خشمگین باشند.
اگر نوجوانتان عاشق رایانه و تلفن همراه است و دوست دارد با آنها ور برود با او همراه شوید تا هم شما از او چیزهای تازه در این باره یاد بگیرید و هم بتوانید ارتباطات او با دیگران را از این طریق نظارت کنید. اگر او به فوتبال یا ورزش دیگری علاقه دارد میتوانید دراین ورزش با او همراه شوید حتی اگر همراهی شما تماشای یک مسابقه با یکدیگر باشد.
سختگیری بیش از حد میکنید یا او را کاملا آزاد گذاشته اید لازم است بین آزادی دادن به فرزندتان و پیروی او از شما تعادلی وجود داشته باشد. پس قوانین واضح و روشنی برای آنها مشخص کنید و ارزشهای خانوادگی و دینی خود را با کلمات و رفتار خود به نوجوانتان بگویید. تغییرات زیاد در خلق وخوی، شخصیت، کم شدن نمرات مدرسه، غمگینی دراز مدت، اضطراب نیز بسیار مهم است. هر گونه حرفی در مورد خود کشی را جدی بگیرید. در زمان خشم نوجوان او را نصیحت نکنید.
قهر کردن با نوجوان نیز یکی از مواردی است که تاثیر مثبتی بر روابط شما با فرزندتان ندارد و در نوجوان احساس طردشدگی به وجود میآورد.
اگر نوجوان شما زیاد پرخاشگری میکند در ابتدا روابط خانوادگی و شرایطی که نوجوان در آن شرایط پرخاشگری میکند را بررسی کنید. شاید نیاز باشد روابط خود با فرزندتان را اصلاح کنید.
مشکلات نوجوانان با والدین
“وقتی نوجوان بودم، افتخار میکردم که با والدینم دیده شود!”
مشکلات نوجوانان با والدین: چرا والدین اینطور دیوانهوار عمل میکنند؟
تصور کنید که یک توله سگ به عنوان هدیه تولد دریافت میکنید. به او خیلی اهمیت میدهید. تمام مدت حواستان به اوست. وقتی نمیتوانید پیدایش کنید سراسیمه میشوید. شما مدام نگران این توپ کرکی کوچک هستید و چیزهایی از این دست میگویید.
کجا بودی؟
کجا میروی؟
مواظب باشد!
آن کار را نکن!
شما عاشق او هستید! نگران هستید که چه میخورد. وقتی مریض میشود نگران میشوید. سعی میکنید چیزهایی که نمیخواهد یادبگیرد به او بیاموزید!
در این حال، توله سگ فکر میکند، “من با یک دیوانه کنترل طرف هستم!” توجه کردهاید که والدینتان با شما همان رفتاری را دارند که شما ممکن است با توله سگ داشته باشید؟
آنها مدام میگویند…
“کجا بودی؟”
“کجا میروی؟”
“مراقب باش!”
“آن کار را نکن!”
آنها وقتی نمیتوانند شما را پیدا کنند هول میکنند. نگران هستند که چه میخورید. وقتی بیمار میشوید نگران میشوند. میخواهند از شما محافظت کنند. سعی میکنند به شما چیزهایی را بیاموزند – که مایل نیستید یاد بگیرید.
در این حال شما فکر میکنید، من با دو دیوانه کنترل طرف هستم! والدین ممکن است آزاردهنده باشند. اما این معمولا به خاطر این است که خیلی به شما اهمیت میدهند. گاهی این کمک میکند یادآوری کنیم که آنها چون به شما اهمیت میدهند اینطور دیوانه وار عمل میکنند.
اولین جلسه دیدار با اولیا
اولین جلسه دیدار با اولیا
نقش ارتباط سالم در رشد اخلاقی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان (1)
نقش ارتباط سالم در رشد اخلاقی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان (1)


عشق در دوران نوجوانی (2)



عشق در دوران نوجوانی (1)



مهارت مدیریت زمان
مهارت مدیریت زمان

